Kleine jongetjes worden groot

Vandaag is het woensdag. Normaal een dag waarop we onze team-meeting hebben, maar in plaats van meetings hebben we nu Corona (in het land hè, wijzelf zijn kerngezond!). Maar wat doe je met een home-school jongetje van 9 als je allebei in de meeting zit? Dan namen we Judah plus zijn schoolboeken mee en dan moest hij zichzelf maar een beetje scholen in de ruimte er naast. Dat ging soms goed, maar leuk vond hij het zeker niet. Toen ontwikkelde zich een nieuw ritme:

Op woensdagochtend ging hij naar een Australisch vriendje die samen met zijn twee zusjes wordt gehomeschoold en die vlakbij wonen. Bij het vak: Nederlandse taal moest hij zichzelf redden, maar met andere dingen is er in ieder geval een homeschool-moeder die kan helpen en er zijn andere kids om samen mee te homescholen. En daarna kun je dan nog even lekker samen buiten spelen: liefst samen stunten met de fiets… Die fiets moest dus mee in de achterbak (geen probleem, past makkelijk) totdat ik zei dat Judah zelf wel op de fiets naar zijn vriendje toe kon fietsen. De eerste tig keer ging ik er met de auto achteraan om te kijken of hij goed omgaat met het Mozambikaanse verkeer (toch serieus anders dan in Nederland) en daarna ging ik dan vaak door de stad in boodschappen doen of andere dingen regelen.

Over twee weken wordt ons mannetje alweer 10! Ondertussen kan hij goed fietsen in het lokale verkeer en zo krijgen pappa en mamma zojuist een knuffel en dan gaat hij helemaal zelf naar zijn vriendje om daar school te doen, dan eet hij daar een broodje mee, gaat de rest van de middag nog lekker spelen en dan zien we hem om een uur of vier weer verschijnen. Voor Sandra en mij een vreemde gewaarwording dat we èn geen vast programma hebben èn geen Judah. Wat zullen we eens gaan doen…

Gelukkig hebben we nog een to-do lijst van 2,5 km dus vervelen hoeven we ons niet. Bovenaan op mijn lijst stond ‘stukje schrijven voor de website’. Mooi, is dat alvast gedaan. We hebben ook de hele zolder leeg gehaald om alles op te ruimen, weg te gooien danwel weg te geven. Daar ga ik mijn aandacht nu maar eens op richten. Werkze vandaag en veel liefs uit Lichinga…

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.franksandra.nl/2020/08/05/kleine-jongetjes-worden-groot/

5 reacties

Naar het reactie formulier

    • Marleen den Boer op 9 augustus 2020 om 14:40
    • Reageer

    Wat mooi dat Judah zijn weg op de fiets weet te vinden….. en jullie nu wat meer je handen vrij hebben om andere dingen te doen.
    To do lijstjes blijven er altijd…….

    We missen jullie !

    Liefs uit Andijk,
    Marleen den Boer

    • Mam Obdam op 7 augustus 2020 om 15:56
    • Reageer

    Wat een leuke foto en ja wat wordt hij groot en zelfstandig.
    Jammer dat wij zijn verjaardag niet in Andijk kunnen vieren.

    Dikke knuffel voor Judah en jullie natuurlijk!

    Veel liefs, mam / oma Obdam

    • Paul op 7 augustus 2020 om 13:45
    • Reageer

    Leuk, zo’n stukje over ‘een dag uit het leven van…’.

    • Mira op 7 augustus 2020 om 12:35
    • Reageer

    Leuk, leuk, leuk! Hele dikke knuffel van hier. Zo’n zin om jullie weer eens te zien!

    • Linda op 5 augustus 2020 om 22:27
    • Reageer

    Wat leuk om te lezen!! Kleine jongetjes worden inderdaad groot! 😄

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.