En toen… drong het ineens tot mij door dat Judah al 7 maanden geen enkele hele week vrij heeft gehad van zijn ‘home school adventure’. Want ja, als je ze zelf niet plant, komen ze ook niet spontaan. Dus hebben we bedacht dat we er even tussen uit wilden. Dat was natuurlijk ook het plan: we zouden 7 weken naar Zuid Afrika om een leiderschaps cursus te helpen staffen. Vervolgens hadden we een super gave en al jaren over gedroomde Europa tour gepland en nu, mid juli zouden we daar al van terug zijn en van ons verlof (en van jullie!) in Nederland genieten.
Maar ja, we kunnen het land niet uit en omdat alles anders gaat, zijn we ‘gewoon’ maar doorgegaan met wat we deden en tja, daar waren we wel een beetje moe van. Dus hebben we vrienden in Massangulo gebeld en daar zijn we nu 2 nachtjes. Onze YWAM collega’s: Pedro (Mozambikaans) en Aldenice (Braziliaans) met hun dochtertje Hermínia (9 jaar) wonen ook in Massangulo, dus die hebben we ook kunnen bezoeken. Zij leven midden in het dorp met 3 andere Mozambikaanse stellen, waarvan er 2 bij ons de mini DTS hebben gedaan. Dat was dus een super leuk weerzien. We hadden wat zeep / tandpasta en tandenborstels voor ze meegenomen als cadeautje en ze waren helemaal verbaasd en super dankbaar dat wij aan ze dachten. Hoe simpel kan bemoedigen zijn?! Samen (met totaal 10 kids) leven zij, bakken ze brood, hebben ze een tuin en… evangeliseren zij! Dagelijks komen er mensen bij hen aan de deur die meer willen weten over God en samen bestuderen ze de bijbel. Er is zoveel honger naar Gods woord in onze provincie! Trots op hen!
Foto by Ellis Peeters
Ondertussen zijn we alweer thuis in Lichinga. We hebben ook nog onze collega’s in Mandimba en in Itepela bezocht en bemoedigd. Gaaf dat dit wèl kan in Corona – tijdperk! Kijken naar mogelijkheden ipv vastzitten in onmogelijkheden….. de kunst om te zien wat we juist wèl kunnen doen! (jaja, ik preek tegen mezelf!)
Gister hebben we even een ‘rondje Lichinga’ gedaan. Sinds corona mogen we niet meer als groep bij elkaar komen, maar we willen natuurlijk wel blijven connecten. Dus even langs ‘mãe Carolina’, de vrouw van onze overleden collega, tio Jone. Tjonge, wat heb ik een respect voor haar: ze verwelkomde ons met een grote glimlach terwijl ze zóveel lijden in haar leven heeft meegemaakt… Haar oudste zoon studeert op de universiteit. Hij moet nu alles online doen, maar dat is natuurlijk wel heel erg moeilijk als je niet eens een laptop hebt. Frank heeft een oud exemplaar weer opgelapt en zo kan hij hopelijk weer goed verder.
Vervolgens gingen we naar onze collega’s Santos en Natália. Hun dochtertje werd 8 jaar en we vonden het een leuk idee om dat met z’n allen te vieren. Er wordt bijna nooit een kinderverjaardag gevierd (velen weten niet eens uit hun hoofd wanneer hun kinderen jarig zijn!). Frank had een taart gemaakt en we hadden een tas vol leuke cadeautjes voor Júlia zelf en voor de hele familie. We hebben gezongen en de ouders gingen voor Júlia bidden en zo hebben we het LEVEN gevierd!
veilige haven voor ouderen, kwaliteitsschool voor kleutertjes, uitdeelplaats voor onze verrijkte pap EN binnenkort ook….. een stafhuis?!
Foto by Ellis Peeters
Mitava – een overwegend Moslim dorpje met zo’n 4.000 inwoners, waar YWAM al sinds ’97 werkzaam is. Om bovenstaande initiatieven een grotere invloed op het dorp te laten krijgen, is het belangrijk dat er stafleden op het 5 hectare grote terrein gaan wonen. In 2019 zijn we gestart met de bouw van het fundament van een stafhuis. Langzaam kwamen de muren omhoog en nu… is het tijd voor het dak en de afwerking!
Ámido rechts, Anuar links – ná de DTS zoek de andere verschillen!
Zomaar even een mooi verhaal tussendoor van wat er gebeurt in onze provincie Niassa waar we de Yao-stam willen bereiken met het evangelie. Ieder die ons een beetje volgt, kent de naam van Ámido wel: al 10 jaar onze trouwe werker en daarnaast ook een evangelist en discipelmaker, of misschien kan ik nog beter zeggen: maker van vrienden. Afgelopen jaar leerde één van zijn nieuwe vrienden: Anuar, die het veld naast hen bewerkte om mais en bonen te verbouwen, Jezus kennen en liet zich dopen. Hij wilde een DTS volgen en wij hebben hem geholpen deze in Nampula te doen. In het geboortedorp van Anuar werd er met zeer veel interesse naar hem gekeken. Yao’s zijn namelijk allemaal moslim dus hoe zou dit gaan verlopen? In dezelfde periode dat Anuar de DTS volgt, is er ook een andere jongeman uit dit dorp die op reis gaat. Deze andere jongeman ging naar Nacala (vlak bij Nampula) om daar een aantal maanden getraind te worden in de Islam. Als ze vlak na elkaar van hun trainingen terugkomen naar hun dorp, worden hun levens eens flink onder de loep genomen (er is geen TV of internet dus je moet toch ergens naar kijken!). Er wordt natuurlijk flink gepraat en onderling vergeleken en wat een bijzondere conclusie die ze trekken uit wat ze zien. Anuar is echt veranderd (geen alcohol en drugs meer en veel vreugde), maar die ander daar zie je helemaal niets aan en hij vertelt ook helemaal niks. Anuar is vol van het Woord terugkomen en zijn buren komen bij hem zitten om te horen wat hij allemaal geleerd heeft. Zij vragen nu om een kerk in hun dorp, zodat ze deze God ook kunnen gaan volgen (niet allemaal natuurlijk maar wel een heel aantal). Wat een geweldig getuigenis van Gods grootheid en wat heerlijk om hier getuige van te zijn en een beetje aan bij te mogen dragen. Een Domino-effect van zegen die zijn weg baant door Niassa. God is niet te stoppen!
Een filmpje wat Daniël en Leoni samen met ons voor de Gereformeerde kerk in Andijk hebben gemaakt. Dankbaar voor deze kerk die ons enorm geholpen heeft met het realiseren van onze projecten. En tegelijkertijd onwijs dankbaar voor alle anderen kerken EN super lieve familie en vrienden die ons net zo hard helpen om ons op het zendingsveld te houden! Ons gebed is dat we in 2020 verder mogen gaan met deze geweldige projecten. Help je mee?
Met de kinderen van onze collega’s hebben we op een ochtend koekjes gebakken en uitgedeeld in onze buurt – een lichtje te brengen in vaak sombere omstandigheden!
Goede berichten uit Mozambique
waar wij genieten van een wat rustigere maand. Morgen gaan we met de
kinderen van onze collega’s koekjes bakken en uitdelen in onze buurt
en daarmee hopen we een lichtje te brengen in vaak sombere
omstandigheden.
Wij hopen dat jij ook een extra lichtpuntje zult ervaren deze maand en dat we samen het jaar goed zullen afsluiten. Graag horen we ook van jou hoe het gaat – altijd leuk om berichten uit Nederland te ontvangen!
Het kan zijn dat je onze nieuwsbrief
voor het eerst krijgt – we horen graag wat je ervan vindt.
Hallo allemaal! Er gebeuren prachtige dingen in Lichinga en omstreken, alleen lopen we geloof ik wat achter in het vertellen van die mooie dingen. De komende tijd dus een inhaal actie met verhalen en foto’s. Het zijn namelijk jullie die ons ondersteunen zodat deze mooie dingen allemaal kunnen gebeuren. Hoe lang is het geleden dat we jullie daarvoor bedankt hebben? DANK! Deze keer voor de investering in de kleutertjes in Mitava.
Begin dit jaar startte het Mitava-team met een klasje van 13 kleutertjes, 2 leraren (Santos en Santos – om het makkelijk te maken 🙂 in een aftands gebouw dat we in ieder geval een beetje opgelapt hadden. Eind dit jaar hadden we een groot feest op ons trainingscentrum waarin de kleutertjes hun diploma ontvingen. Onze droom is om een complete basisschool in Mitava te hebben en dat gaan we stapje voor stapje verwezenlijken! In 2020 zullen we opnieuw alleen een kleuterklas hebben, maar tegelijkertijd leiden we meer leraren op en zijn we al gestart met de bouw van een ECHT klaslokaal. Geniet met ons mee met de foto’s van de diplomering!
Hier is de eindverantwoording van de noodhulp-actie van de twee orkanen die door Mozambique geraasd hebben. Alle gevers hebben hem al in de brievenbus of inbox gehad maar we begrepen dat deze bij sommigenin in de spam terecht is gekomen. Dus bij deze nog eenmaal dank voor jullie hulp!
