Live vanuit Lichinga

Hoi Hoi lieve allemaal,

Dank jullie wel voor alle lieve reacties op de log; we genieten er erg van. Ik (Frank) zal even kort iets vertellen over afgelopen week en dan laat ik de rest aan Sandra. De lesweek zit er al weer op. We hadden op maandag een leuke groep studenten die zeer rustig en afwachtend de lessen volgden. Naar gelang de week vorderde kwam er gelukkig steeds meer reactie en steeds meer vragen. Ik heb vooral lesgegeven over de gaven en talenten die we hebben ontvangen van God. De mensen hier hebben een enorm laag zelfbeeld dus het was al een hele openbaring dat ze talenten hadden en dat ze waardevolle mensen zijn. Gaaf om dat te mogen onderwijzen vanuit Gods Woord. We zijn samen op ontdekkingstocht geweest naar welke gaven en talenten er allemaal zijn en wat de bijbel er over zegt. Gisteravond hebben we de week afgesloten met een tijd waarin alle studenten stuk voor stuk vertelden wat ze hadden ontdekt. Estavao vertelde dat hij zich aan het begin van de week als een klein kind voelde en dat hij nu volwassen was geworden en zijn talenten wilde gaan gebruiken om tot zegen te zijn voor anderen.

Volgende week ga ik drie ochtenden hetzelfde seminar doen maar dan voor de Anglicaanse kerk. Ik ben met Jan bij de Anglicaanse bisschop op bezoek geweest en we hebben het een en ander doorgesproken. We gaan zondag naar Lake Malawi (het grote meer hier in de buurt; soort van ijsselmeer) om daar te vieren dat Lisa en Orlando 1 jaar getrouwd zijn. We gaan lekker picknicken en zwemmen en dan nemen wij ze ´s avonds mee uit eten (het zal wel weer kip worden want dat is het enige dat ze een beetje normaal klaar maken). En nu Sandra……..

Hoooooi
Tsja…. wat doe ik allemaal? Nou, het voelt wel een beetje als vakantie hier!
De eerste ochtenden ben ik steeds mee gegaan naar de les, om Frank te ondersteunen en om hem te helpen alles nog simpeler te verwoorden. Uiteraard vond ik het ook leuk om de studenten een beetje te leren kennen. Een andere ochtend hadden we een ‘ladiesmeeting’, het was gezellig om verschillende zendelingen te spreken en over hun plannen te horen. Verder heb ik met hun kids gespeeld. Donderdag heb ik Marleen, de verloskundige waar ik in juni mee heb gewerkt, weer ontmoet. Zij vertelde mij over het werk en ik heb de andere werkers weer gezien. Samen met een dokter uit Nigaragua hebben we een aantal babies onderzocht; hun moeders hebben HIV en komen (gelukkig!) heel snel als hun baby alleen al diarree heeft. De kinderen kunnen pas na 1 jaar getest worden op HIV, als ze vanaf de geboorte flesvoeding hebben gehad. Maar nu vergoed de overheid deze flesvoeding niet meer en krijgen deze kinderen dus de borst. Dan kun je ze pas na 1,5 jaar testen. Dat is dus ontzettend spannend. Tot nu toe zijn er 30 kinderen (flesgevoed) getest en maar 1 kind was besmet. Maar er zijn er ook heel wat gestorven voor ze 1 jaar waren; het kan natuurlijk zijn dat zij ook HIV hadden….
Kinderen sterven echt aan de meest simpele ziektes of bijvoorbeeld omdat ze zich verbranden in het vuur. Juist op het gebied van preventie is er veel te doen.
Verder zijn we echt aan het nadenken over wanneer, hoe en waar we hier zouden kunnen wonen. We denken dat we echt dicht bij het centrum zouden willen wonen, dus zijn we met de auto wat gaan touren en hebben we wat huizen bekeken; grappig he?!
Tot de volgende keer
Groeten van Frank en Sandra!