lesgeven in Massangulo

Afgelopen donderdag hebben we onze collega’s Pedro en Aldenice in Massangulo opgezocht. We stappen met nog 3 collega’s in de auto en rijden ruim een uur. Pedro en Aldenice hebben 13 jaar in Itepela gewoond en daar met het team de eerste gemeente gesticht, een kleuterschool en een gezondheidskliniek gebouwd. Nu wonen ze alweer 2 jaar in Massangulo waar vanuit ze heel wat dorpen bereiken met het evangelie! Zij wonen daar met 3 gezinnen in simpele huizen/ hutjes en elke keer als we daar komen lijkt dat aantal wel groter te worden;

er is weer een gezin en een single man bij. De mensen met wie ze wonen zijn net christen geworden en willen gewoon graag leren hoe je christen bent in een cultuur die helemaal moslim en animistisch is. Waar ze voorheen voor een groot deel maar ‘voor hun hutje zaten en wel zouden meemaken wat de dag ons brengt’, worden ze nu uitgedaagd om actie te ondernemen: in de tuin werken zodat er morgen ook voedsel is en het goede nieuws dat hun eigen leven veranderde doorgeven aan anderen. Het is altijd een vrolijk drukke boel rondom de huizen en kinderen spelen er naar hartelust.

Wij gaan onderwijs geven in het Portugees en het wordt vertaald in de stammentaal: Chi-Yao. Frank spreekt de hele morgen in de buitenlucht over financiën en er zijn 3 echtparen aan wie we geld uitlenen zodat ze hun eigen handeltje kunnen opzetten. De één wil een klein winkeltje beginnen om basis producten te verkopen, een ander gaat kippen, bonen en mais in- en verkopen. We stimuleren ze om alle inkomsten en uitgaven goed op te schrijven en om trouw te zijn in het éérst terug betalen van de lening en daarna pas zich te gaan richten op andere wensen. (Ver) vooruit denken is behoorlijk nieuw voor mensen die nog maar af moeten wachten of ze morgen wel genoeg te eten hebben… maar onze God is wèl de God van een hoopvolle toekomst! Ik heb nog een bijzonder gesprek met twee van de vrouwen over gezondheid. Het zoontje van één van hen is net 2 nachten in het ziekenhuis opgenomen geweest met malaria en ook zelf hebben ze flink met hun gezondheid te worstelen. We lunchen gezamenlijk en daarna begint het onwijs te onweren en te regenen, zodat een normaal gesprek niet eens mogelijk is door het gekletter op het dak. Als het enigszins droog is, halen we Judah op, die de hele ochtend bij andere zendelingen dichtbij met 5 kids zijn school heeft gedaan en daarna heerlijk heeft gespeeld. Moe maar voldaan komen we aan het eind van de middag weer terug in Lichinga. Dit is precies wat we vaker willen doen!

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.franksandra.nl/2021/02/20/lesgeven-in-massangulo/

5 reacties

Naar het reactie formulier

    • Mira op 22 februari 2021 om 15:05
    • Reageer

    Klinkt goed Sandra, mooi om te lezen!

    • Gert op 22 februari 2021 om 12:45
    • Reageer

    Geweldig!
    Initiatieven aanmoedigen op grondslag van het Evangelie -hoe praktisch kun je het geloof beleven!
    Dat Gods zegen rust op jullie werk wordt met zo’n bericht weer helemaal zichtbaar.
    Dankuwel!

    • klaudia op 22 februari 2021 om 12:42
    • Reageer

    prachtig om te lezen. Ja daar ligt jullie kracht!! 🙂

    • Mam Obdam op 21 februari 2021 om 21:42
    • Reageer

    Wat een mooi bericht en wat kunnen jullie met het team en met Gods hulp toch een groot verschil maken in het leven van de mensen daar.
    Fijn dat jullie deze ervaringen met ons delen.
    Gods zegen en veel liefs, mam.

    • dick van heun op 21 februari 2021 om 07:13
    • Reageer

    geweldig initiatief, én evangelie én financien beheren, Gods Zegen daarbij

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.