Lekker thuis

Wat is het heerlijk om weer thuis te zijn: lekker in ons eigen huis, eigen team, op de plek waar God ons geroepen heeft!

Leven is op dit moment een interessante mix van: bijkomen en ons eigen huis organiseren / iedereen weer ontmoeten en meteen al diepe gesprekken over alles wat er bij ons en in het team gebeurd is / kijken waar we dingen aan kunnen pakken en (nóg meer) in beweging kunnen zetten / af en toe super moe op de bank hangen.

Mijn lokale collega Eugénia heeft met het team besloten om de kliniek 3 dagen in de week open te hebben ipv de 2 van vorig jaar. Ik ben zó trots op hoe ze de trainingskliniek ten volle gebruiken en tegelijkertijd goede keuzes maken over hoe alle medicijnen en apparatuur goed te gebruiken. Ik loop alle financiën langs (en dat hebben ze uitstekend gedaan!), organiseer de medicijnen overzichtelijker en samen scheppen we meer duidelijkheid en eenheid zodat we in de toekomst op nóg meer plekken kunnen werken. Hieronder wat foto’s van het team als ze de dag starten met een bemoediging uit de bijbel (in onze leuke ‘buiten’ wachtkamer) èn met de bekende verrijkte pap. De sfeer is goed!

Judah heeft een flinke overgang vàn elke dag een vol schoolprogramma naar nu vakantie terwijl Frank en ik wel bezig zijn. Hij vermaakt zich met o.a.: gitaar spelen met Benildo en samen plannen maken voor het voetbalteam. Dromen over een ander team bezoeken en een volgend voetbalkamp in december. Ook heeft hij onze guards geholpen in de strijd tegen het gras (lees: het stugge gras korter maken met zijn catana) en zijn we samen heerlijk met vrienden naar het meer geweest.

Frank heeft méér energie hier dan dat hij in NL had, maar merkt tegelijkertijd wel dat zijn conditie nog beneden pijl is. Dus: alles wat lukt (en dat vind ik veel!) is meegenomen en ook voldoende tijd voor rust en ontspanning. We hebben al heel wat productieve vergaderingen gehad en Frank heeft al vele boodschappen gedaan en klussen opgeknapt.

7 april is de nationale vrouwendag van Mozambique en dat hebben we met alle vrouwen uit het team gevierd. Wat doe je dan? Je koopt allemaal dezelfde doek (capulana) en trekt die aan. Lekker eten (wat we zelf mee hadden gebracht), een bemoedigend woord en… dansen!! Heel leuk EN goed voor de conditie. Foto van een deel van ons team.

Tja… zo gaat het met ons… hoe gaat het met jullie? Dank voor de enorme zegen die jullie voor ons zijn! Blessings!