Categorie: Weblogs

Hallo lieve mensen! We zijn zo maar weer een nieuw jaar ingerold. Meestal schrijven we netjes een stukje met één onderwerp zoals de communicatie-adviseurs ons voorhouden. Maar deze weken is alles een mix, een brij en een mengelmoes van dingen. Blijkt dat het leven niet altijd onderwerpen één voor één wil behandelen maar soms alles gewoon over de schutting gooit. Gelukkig zitten er ook hele mooie en goede dingen tussen.

Hoe gaat het nou? We hebben het jaar afgesloten als team met een team-retreat en dat was fantastisch! Daarna door naar Malawi om les te geven en dat was ook heel leuk. Thuis gekomen kwamen alle vermoeidheid, spanningen en losvliegende griepjes in eens aan onze deur kloppen. We zijn als gezin letterlijk wekenlang in de lappenmand. Dan de één en dan de ander. We hopen dat we er nu bijna weer bovenop zijn.

Ondertussen zijn de moslim-terroristen Niassa binnengedrongen en zaten ze nog maar een paar kilometer van onze basis in Mecula vandaan. Het team, in overleg met ons, besloot om alle leden van de kleine huiskerkjes te evacueren (van sommige gezinnen zijn hun huizen inderdaad ook in de fik gestoken) naar ons centrum in Lichinga. Dus we hebben 56 vluchtelingen en team Mecula doet een geweldig werk om voor ze te zorgen maar tegelijkertijd om ze te discipelen. Al in het tweede weekend hadden we een doopdienst met 6 dopelingen!

Met dat wij veel thuis zitten doen we af en toe ook klussen in en rondom huis en dat is altijd erg leuk aan deze tijd van het jaar. Opruimen, schilderen, dingen fixen en een nieuw bureau en stoel voor Judah zijn studiekamer. Verder is het regenseizoen nu echt begonnen en produceert onze moestuin allemaal mooie groenten. Oh ja, we hebben een Kerspakket gekregen (zie foto)!

Kerst hebben we gezellig met Jan en Bonni bij ons thuis gevierd en week erna was er de jaarlijkse nieuwjaarsparty bij ons thuis. Vier schalen oliebollen, vier boterkoeken, vier gebraden kippen en een grote pan Nasi op tafel en verder alles wat de ruim 30 gasten zelf hadden meegenomen. Ik had op het houten dek de party-lampjes opgehangen en we hebben heerlijk buiten kunnen zitten tot aan middernacht toe. Erg gezellig, Judah had erg veel plezier in vuurwerk afsteken en het was een enorm leuk feest. Sandra was er maar voor een kwart bij want die was de dag ervoor hartstikke ziek geworden en was weer aan het opknappen. We hebben tot middernacht gezongen en gedanst en het nieuwe jaar ingeluid.

Nou dat was zomaar even een impressie hoe het met ons gaat. En hoe gaat het met jou? We denken uiteraard regelmatig aan jullie en bidden jullie dan ook een gezegend 2022 toe.

Veel liefs,

Frank, Sandra en Judah

Vandaag zijn er 2 super gave kerstfeesten voor kinderen gevierd!

De eerste in ons geliefde Mitava, waar we ook het werk onder de ouderen hebben. Hierbij waren ca. 70 kids aanwezig. Er was een presentje voor iedereen, heerlijk eten (kip! = altijd favoriet) en het kerstverhaal werd uitgebeeld dmv een toneelstuk.

Tegelijkertijd hielden onze YWAM collega’s in Pemba ook een super leuk feestje voor 67 kids. Pemba is de hoofdstad van de provincie Cabo Delgado, waar het ondertussen een klein beetje minder onrustig wordt, maar waar het nog steeds overvol is met vluchtelingen. Hierbij waren Daniel en Leoni aanwezig!

Sinds kort geeft het team in Pemba 2x per week pap (jawel: ‘onze verrijkte pap’- van onze kliniek Rafael! – goed gekopieerd vanuit Lichinga!) aan zo’n 80 vluchtelingen – kinderen. Dit is zó ontzettend nodig! De moeders zijn enorm dankbaar en vragen of ze het niet elke dag kunnen doen, haha! Wij, als ‘clínica Rafael’ gaan met hen samenwerken. Dus zal er regelmatig een donatie vanuit Rafael naar Pemba gaan, zodat dit project nog lang doorgang kan vinden!

Dit wordt mede mogelijk gemaakt…. door jou! Met o.a. jouw gulle giften kunnen wij dit werk blijven doen. Dank voor jouw ondersteuning in financiën en gebed!

Frank was vandaag in de uitzending bij Groot Nieuws Radio – kort maar krachtig – luister mee!

Trots op onze mooie zoon die vorige week 11 jaar is geworden.

Hallo lieve mensen! Wij krijgen regelmatig mailtjes en doorgestuurde nieuwsberichten uit NL over terrorisme in het noorden van Mozambique. Meestal klinkt er een bezorgde toon in door met de vraag of de Obdammetjes nog wel veilig zijn. Het leek ons goed wat online te zetten.

Wat is er aan de hand?

Ik heb niet de ruimte noch de kennis om een volledige analyse van deze zeer complexe situatie online te zetten, maar ik wil er in ieder geval dit over zeggen: er spelen een heleboel factoren en samen maken ze een explosieve mix. Cabo Delgado provincie is een volstrekt onderontwikkeld gebied en decennia lang volledig genegeerd door iedereen. Jongeren hebben geen kans op knap onderwijs, geen voedsel en geen enkel toekomstperspectief. Als er vervolgens Jihadisten langskomen die je een doel en ideologie geven, een manier om je frustratie te uiten, eten, een soort van opleiding en een geweer in je handen drukken waardoor je ineens macht hebt, is dat zeer verleidelijk. Het is voor ons Nederlanders moeilijk voor te stellen wat honger met je gedachten en ethiek doet, maar als je hier wat langer rondkijkt, groeit je begrip voor de frustraties.

Tegelijkertijd hebben we in groeiende mate te maken met de overslag en transport van drugs. Voorheen gebeurde dit vooral aan de kust bij Somalië en Tanzania, maar daar is de controle nu veel sterker, dus zakken ze af naar het noorden van Mozambique waar je met een paar dollars in de hand vrijwel alles voor elkaar krijgt in een volledig corrupt landschap. Daarbovenop komt de ontdekking van enorme gas- en olievelden. Al snel blijkt dat de lokale mensen hier geen cent van terugzien en dat het eigenlijk enorm lastig is dat zij in deze gebieden wonen. Deze hele mix is nu hoog explosief geworden en dan hebben we het Islam terrorisme dat hele districten probeert schoon te vegen van inwoners, zodat drugs, het mijnen van edelstenen en de gas- en olie-rechten verdeeld kunnen worden onder een aantal rotte appels in de overheid en een aantal grote kapitaal investeerders.

Wat gebeurt er dan?

In Cabo Delgado is er dus een kleine oorlog aan de gang waarbij Islamitische terroristen alle infrastructuur kapot maken die ze tegenkomen (telefoon antennes, bruggen, gebouwen), kleinere dorpen afbranden, mensen onthoofden of verminken op andere manieren, vrouwen verkrachten en/of tot seksslaaf maken en jongeren en zelfs kinderen rekruteren voor hun strijd. Dit is al twee jaar aan de gang en vanuit onze Mozambikaanse vrienden horen we regelmatig trieste en schokkende berichten over vrienden en familieleden die hier slachtoffer van zijn geworden. Omdat het eigenlijk alleen Mozambikanen betreft, kwam het nooit in het nieuws. Nu de terroristen echter een klein stadje (Palma) hebben aangevallen en er ook een groep westerlingen is gedood en gevlucht, is het wereldnieuws geworden.

Hoe is het bij jullie?

Wij zijn 750 km verwijderd van al dit geweld en merken het alleen indirect; wij horen verhalen van onze vrienden. Cabo Delgado grenst aan onze provincie en de terroristen proberen ook jongeren uit onze provincie te rekruteren en dus is er verscherpt toezicht op de wegen door politieblokkades. Wij (Jeugd met een Opdracht Lichinga) hebben twee jaar geleden een team uitgezonden naar Pemba, wat slechts 100 km verwijderd is van de rand van het gebied waar de terroristen actief zijn. Ons team aldaar heeft dagelijks te maken met de duizenden vluchtelingen die hun stad overstromen. Wij zijn sterk met dit team verbonden en ondersteunen hen; eind maart hebben we hen nog opgezocht en merkten wij eigenlijk zeer weinig van al deze verschrikkelijke dingen. Het is raar om onderweg naar Pemba voorbij de afslag naar het noorden te rijden en te weten dat twee uur verderop mensen beschoten worden. Het geheel is dus toch redelijk lokaal en in Lichinga zijn wij veilig.

Kan ik helpen?

Wij ondersteunen team Pemba door hen op te zoeken, te bemoedigen, financiën te kanaliseren, we bieden persoonlijke ondersteuning voor de teamleden (de teamleiders hebben er net een nieuwe baby bij gekregen!), de schoolgaande kids te sponsoren en voor ze te bidden. Bidden kunnen we gelukkig allemaal en als jullie specifieke informatie willen, bel/ mail ons dan voor up-to-date gebedspunten. Vanwege de honderdduizenden vluchtelingen is er ook crisishulp nodig. Ons team in Pemba met vertrouwde en lokale collega’s is ter plekke en dus kunnen zij vrij simpel jouw gift bestemd voor de vluchtelingen direct inzetten (het team wordt geleid door onze nationaal leider Dinis). Toen team Pemba voedsel kwam brengen bij een huis (waar letterlijk 40 mensen in wonen) zei de oude moeder van de familie: “Onze eigen moslimbroeders komen om te roven en te moorden, maar jullie komen ons eten brengen: jullie dienen een goede God!”. Als jij wil helpen, kun je via onze website doneren. Selecteer “Vluchtelingen Cabo Delgado”, dan zorgen wij ervoor dat het in Pemba terecht komt, waar je gift wordt ingezet voor de mensen die deze vreselijke oorlog zijn ontvlucht.

Ook al was het YWAM team in Mitava flink uitgedund, tòch geven we de moed niet op, starten er zelfs weer nieuwe projecten en komen er ‘ineens’ ook weer nieuwe mensen bij! Onze collega’s Nelito en Paulina zijn met hun 4 kinderen op het terrein komen wonen en hebben het werk onder de ouderen goed doorgezet. Twee daken zijn gerestaureerd en morgen gaat Frank met Nelito naar de winkel om eten voor ze te kopen. Het is weer eens de tijd vóór de oogst: de prijs van eten is hoog en inkomsten zijn super laag…. de hongermaanden. Het zal nog een maand duren voordat de oogst goed binnen is en de prijzen ook weer zullen dalen.

Paulina gaf aan dat zij graag meer over gezondheidszorg wil leren, vooral in relatie tot ondervoede/ onderontwikkelde kinderen. Dus hebben we er nòg 2 gemotiveerde dames bij geroepen (Linda woont ook met haar man op het YWAM terrein en Graça roept al veel langer dat ze wil leren over gezondheidszorg en ons team wil versterken!) en gingen we vanmiddag voor de tweede keer naar Mitava om les te geven. Zo gaan we dat 2x per maand doen. De eerste keer heb ik ze (uiteraard!) onderwezen over onze verrijkte pap, bloedarmoede en hoe dat te behandelen met ijzertabletten en vitamines. Vandaag hebben we het over wormen in je buik, diarree en koorts gehad en hoe dat te behandelen. We doen rollenspellen en laten ze onderling aan elkaar uitleggen wat ze net geleerd hebben. Nog best een uitdaging als je bedenkt dat twee van deze dames analfabeet zijn, maar ze doen het super goed. Vervolgens gaan zij zelf op de woensdagmiddagen de wijk in op zoek naar ondervoede kinderen. Zo zijn ze al 2x op stap geweest en hebben in totaal 12 families bezocht. Ik vind het helemaal super: dit is de manier waarop we het werk uit willen breiden! Lees hier meer over ons gezondheidswerk wat we “Rafael – saúde para todos” noemen: de God die geneest – gezondheid voor allen.

Frank ging ondertussen de gaten waar ramen in moeten komen in het stafhuis opmeten, om de bouw weer een zet in de goede richting geven. Judah was verdiept in een boek en ging vervolgens lekker over het terrein slenteren. De net nieuw gebouwde kleuterschool is helaas nog ongebruikt…. bidden jullie mee voor meer stafleden en vooral ook leraren in Mitava? Genoeg mogelijkheden…. kom maar eens kijken…!