Een groet uit Andijk deze keer! Wij zijn super blij in Nederland te zijn en het is genieten… althans voor mij en voor Judah. Frank heeft als “goodbye-kiss” uit Mozambique malaria gekregen. Dat had hij al in het vliegtuig, het leek na een paar dagen beter te gaan, maar na ook een flinke verkoudheid kwam het toch weer terug. Gelukkig hadden we goede medicijnen uit Mozambique meegenomen en nu (na dus zo ongeveer 2 weken ziek te zijn geweest) begint hij sinds vandaag eindelijk weer een beetje op te knappen….
Judah heeft onwijs genoten van het Sinterklaas feest; wat is dat toch een leuk feest voor kinderen. Ook heeft hij al een paar keer in de klas gekeken van Timo, zijn neefje en dat vindt hij ook razend interessant. Morgen mag hij een hele ochtend met Timo naar school!
Als Frank weer helemaal fit is willen we graag lekker veel lieve vrienden zien!
Hoera; vandaag hebben we de 4e verjaardag van Judah gevierd!!!
We hebben ‘s morgens als gezin voor hem gezongen. Daarna zijn we naar het meer gegaan waar we met vrienden voor hem hebben gezongen. En als afsluiter hebben we ‘s avonds, op het trainingscentrum waar we wonen ook nog met alle leerlingen voor hem gezongen. Het was een heerlijke dag, geniet maar met ons mee:
Onderstaande video is gemaakt door onze Amerikaanse, schat van een collega: Jennifer Sunderland. Zij is ook dit jaar weer verantwoordelijk voor het kinderwerk van de DTS (Discipelschaps Training School). Hierdoor kunnen ook Mozambikaanse mama’s bij ons studeren, omdat hun kinderen zo goed opgevangen worden! Daarnaast leren de kids zelfs beduidend meer dan dat ze ooit op een Mozambikaanse school zouden leren. Een heel aantal van de materialen die we gebruiken komen uit NL; ze zijn meegekomen in de container die in december 2012 bij ons is aangekomen. Iedereen die daar aan heeft meegewerkt, nogmaals super bedankt: het effect van spullen uit een container is nog jarenlang merkbaar hier! In het filmpje zie je ook Judah een paar keer opduiken. Geniet met ons mee!
Reis met ons mee door het kijken van deze video (en bid alvast maar voor onze terugreis!!). Later meer over wat we hier doen. Liefs Frank, Sandra, Judah!
Het werd hoog tijd om onze collega’s in Ntoto weer eens te bezoeken. Ntoto is een Moslimdorpje 5 km bij ons vandaan en als eerste hebben we Júlio bezocht. Hij had een moeilijk jaar achter de rug, maar gelukkig heeft hij nu weer een grote glimlach op zijn gezicht; zoals we hem kennen! Júlio heeft contacten met zo ongeveer elke familie in zijn dorp, want hij is er zelf geboren en getogen. De meesten begrijpen er niks van dat hij christen is geworden en kijken het nog altijd met argusogen aan. Publiekelijk zullen ze niets positiefs hierover zeggen, maar ‘s avonds als het donker is beginnen mensen stiekem naar zijn hutje te komen om te vragen hoe het kan dat hij zo positief verandert is en… kan die Jezus dan misschien toch je leven veranderen?
Ook dit jaar hebben we weer een filmpje gemaakt voor onze thuisgemeente Rafael Almere. We hopen dat het leuk was om dit in de dienst te zien! Hierbij kun je hem nog eens bekijken. En natuurlijk voor alle anderen: We hebben de hoogtepunten van 2013 maand voor maand op een rijtje gezet; zo krijgen jullie een beetje een beeld van wat we hier allemaal beleefd hebben. Helaas is de kwaliteit niet zo geweldig dit keer… maar hopelijk kunnen jullie evengoed genieten. Laat je weten wat je ervan vindt?!
Wij zijn weer terug van onze zomervakantie in Zuid Afrika. Het is absoluut prachtig daar en we zijn lekker uitgerust terug gekomen. Binnenkort weer meer over “het normale leven”, maar nu willen wat kiekjes met jullie delen; kijk maar!
In de week dat Frank les gaf op de Discipelschaps Training School, vertelde hij over het verhaal van de Ethiopiër die nog maar net over Jezus had gehoord en zich meteen al wilde laten dopen. “Hier is water, wat is er op tegen om gedoopt te worden?”, waarop één van de studenten meteen zegt: “dat is allemaal mooi en aardig, maar waarom kunnen wij niet gedoopt worden?” En zo ontstond het idee om een doopdienst te organiseren. Onze enthousiaste, Kongolese leider Victor, wilde het graag bij het meer doen, want het is zo mooi daar en zovelen van de studenten hadden nog nooit een meer of iets wat daarop lijkt gezien. Het zou een onvergetelijke dag moeten worden. En dat werd het ook! Gister was de dag dat we 13 studenten en de oudste dochter van één van de studenten gingen dopen. Met 5 auto’s en een open vrachtwagen lukte het ons om alle 80 bewoners van het trainingscentrum (studenten, stafleden, kinderen) en nog een aantal gasten (iedere dopeling mocht een gast uitnodigen) bij het meer te krijgen, het was een grote optocht. Op het strand vertelde iedere dopeling eerst waarom hij gedoopt wilde worden en daarna het water in. Frank en Victor doopten, terwijl de studenten op het strand bleven zingen. Het was een feest! Natuurlijk hebben we ook nog gezwommen en heerlijk gegeten. Aan het eind van de middag iedereen weer inladen en moe maar heel voldaan terug naar Lichinga.
Hoe was het bij jou in de kerk vandaag? Hier is het in ieder geval nooit saai. Op dit moment zijn we in Meponda met alle stafleden van de aankomende DTS en gaan we naar de lokale kerk aldaar. Een paar weken geleden waren we (nog met pap en mam!) in een lokale kerk in Lichinga. We zaten opgekropt in een hutje van zinken golfplaten waar de zon lekker op scheen, maar regelmatig zei de zangleidster: “we moeten gaan staan en dansen, anders krijgen jullie het koud!” Haha! Uiteindelijk duurde de dienst 4 uur, met dank aan onze eigen collega die kort maar krachtig preekte, anders had het zomaar nog een uurtje langer geduurd!
Hoera; de auto is weer gemaakt!
Morgen zullen we naar Malawi rijden, om pai en mai dinsdag op het vliegveld te kunnen zetten. Zelf gaan we dan nog bij een garage in Malawi langs, om de wielen echt goed af te stellen, want dat kan hier in Mozambique niet. Het lukt ons eindelijk weer om filmpjes op te laden, dus bij deze een filmpje van pai en mai bij onze buren. Het is al schemerdonker, maar de beelden en geluiden zijn toch wel heel leuk.
