Sandra Obdam

Trots op onze mooie zoon die vorige week 11 jaar is geworden.

Ook al was het YWAM team in Mitava flink uitgedund, tòch geven we de moed niet op, starten er zelfs weer nieuwe projecten en komen er ‘ineens’ ook weer nieuwe mensen bij! Onze collega’s Nelito en Paulina zijn met hun 4 kinderen op het terrein komen wonen en hebben het werk onder de ouderen goed doorgezet. Twee daken zijn gerestaureerd en morgen gaat Frank met Nelito naar de winkel om eten voor ze te kopen. Het is weer eens de tijd vóór de oogst: de prijs van eten is hoog en inkomsten zijn super laag…. de hongermaanden. Het zal nog een maand duren voordat de oogst goed binnen is en de prijzen ook weer zullen dalen.

Paulina gaf aan dat zij graag meer over gezondheidszorg wil leren, vooral in relatie tot ondervoede/ onderontwikkelde kinderen. Dus hebben we er nòg 2 gemotiveerde dames bij geroepen (Linda woont ook met haar man op het YWAM terrein en Graça roept al veel langer dat ze wil leren over gezondheidszorg en ons team wil versterken!) en gingen we vanmiddag voor de tweede keer naar Mitava om les te geven. Zo gaan we dat 2x per maand doen. De eerste keer heb ik ze (uiteraard!) onderwezen over onze verrijkte pap, bloedarmoede en hoe dat te behandelen met ijzertabletten en vitamines. Vandaag hebben we het over wormen in je buik, diarree en koorts gehad en hoe dat te behandelen. We doen rollenspellen en laten ze onderling aan elkaar uitleggen wat ze net geleerd hebben. Nog best een uitdaging als je bedenkt dat twee van deze dames analfabeet zijn, maar ze doen het super goed. Vervolgens gaan zij zelf op de woensdagmiddagen de wijk in op zoek naar ondervoede kinderen. Zo zijn ze al 2x op stap geweest en hebben in totaal 12 families bezocht. Ik vind het helemaal super: dit is de manier waarop we het werk uit willen breiden! Lees hier meer over ons gezondheidswerk wat we “Rafael – saúde para todos” noemen: de God die geneest – gezondheid voor allen.

Frank ging ondertussen de gaten waar ramen in moeten komen in het stafhuis opmeten, om de bouw weer een zet in de goede richting geven. Judah was verdiept in een boek en ging vervolgens lekker over het terrein slenteren. De net nieuw gebouwde kleuterschool is helaas nog ongebruikt…. bidden jullie mee voor meer stafleden en vooral ook leraren in Mitava? Genoeg mogelijkheden…. kom maar eens kijken…!

Het is ruim een half jaar geleden dat Judah ziek werd; wat een impact…. en ook: wat een wonder dat God hem beter heeft gemaakt! Twee weken nadat we in NL aankwamen getuigt Frank in de Evangelie Gemeente Castricum van Gods grootheid. De preek start op 31:25.

Afgelopen donderdag hebben we onze collega’s Pedro en Aldenice in Massangulo opgezocht. We stappen met nog 3 collega’s in de auto en rijden ruim een uur. Pedro en Aldenice hebben 13 jaar in Itepela gewoond en daar met het team de eerste gemeente gesticht, een kleuterschool en een gezondheidskliniek gebouwd. Nu wonen ze alweer 2 jaar in Massangulo waar vanuit ze heel wat dorpen bereiken met het evangelie! Zij wonen daar met 3 gezinnen in simpele huizen/ hutjes en elke keer als we daar komen lijkt dat aantal wel groter te worden;

er is weer een gezin en een single man bij. De mensen met wie ze wonen zijn net christen geworden en willen gewoon graag leren hoe je christen bent in een cultuur die helemaal moslim en animistisch is. Waar ze voorheen voor een groot deel maar ‘voor hun hutje zaten en wel zouden meemaken wat de dag ons brengt’, worden ze nu uitgedaagd om actie te ondernemen: in de tuin werken zodat er morgen ook voedsel is en het goede nieuws dat hun eigen leven veranderde doorgeven aan anderen. Het is altijd een vrolijk drukke boel rondom de huizen en kinderen spelen er naar hartelust.

Wij gaan onderwijs geven in het Portugees en het wordt vertaald in de stammentaal: Chi-Yao. Frank spreekt de hele morgen in de buitenlucht over financiën en er zijn 3 echtparen aan wie we geld uitlenen zodat ze hun eigen handeltje kunnen opzetten. De één wil een klein winkeltje beginnen om basis producten te verkopen, een ander gaat kippen, bonen en mais in- en verkopen. We stimuleren ze om alle inkomsten en uitgaven goed op te schrijven en om trouw te zijn in het éérst terug betalen van de lening en daarna pas zich te gaan richten op andere wensen. (Ver) vooruit denken is behoorlijk nieuw voor mensen die nog maar af moeten wachten of ze morgen wel genoeg te eten hebben… maar onze God is wèl de God van een hoopvolle toekomst! Ik heb nog een bijzonder gesprek met twee van de vrouwen over gezondheid. Het zoontje van één van hen is net 2 nachten in het ziekenhuis opgenomen geweest met malaria en ook zelf hebben ze flink met hun gezondheid te worstelen. We lunchen gezamenlijk en daarna begint het onwijs te onweren en te regenen, zodat een normaal gesprek niet eens mogelijk is door het gekletter op het dak. Als het enigszins droog is, halen we Judah op, die de hele ochtend bij andere zendelingen dichtbij met 5 kids zijn school heeft gedaan en daarna heerlijk heeft gespeeld. Moe maar voldaan komen we aan het eind van de middag weer terug in Lichinga. Dit is precies wat we vaker willen doen!

Wat zijn wij dankbaar dat we in NL konden zijn! Judah is helemaal opgeknapt en onze tickets terug zijn geboekt: 2 december vliegen we weer naar Mozambique.

Wij hebben zin om er weer helemaal in te duiken en graag laten we jou zien welke projecten ons nú al bezig houden.
Wil jij een project ondersteunen zodat wij weer volop aan de slag kunnen?

Bekijk dan onze Projectmail