De voortdurende strijd van de Hollanders tegen het water.

Hallo lieve mensen. Sta me toe even wat frustraties van me af te schrijven. Want naast vele mooie dingen hebben we hier ook veel frustraties en ik loop even over. En wat is er dan lekkerder om dat van je af te schrijven en op het internet te zetten? Geeft jullie meteen een kijkje in het leven van een zendeling. Zodra je zendeling in Afrika wordt krijg je meteen een bijzondere titel: de AIMVA (Altijd Inzetbaar Manusje Van Alles). Net als alle andere normale mensen houden wij van dingen als: stromend water, warme douche, werkende toiletten etc. etc. . Deze dingen worden vaak geïnstalleerd door vaklieden en dan heb je er geen omkijken meer naar. Vele huishoudens hebben al een crisis als de Cv-ketel kuren heeft (en terecht overigens, daar word je niet vrolijk van). Nu zijn er enkele zeer handige doe-het-zelvers onder ons die de stoute schoenen aantrekken en zelf ketels installeren maar het gemiddelde huishouden vindt zichzelf al stoer als ze de verwarming kunnen ontluchten. Als zendeling in Mozambique zijnde heb je gewoon geen keuze of je daar iemand voor laat komen of dat je het zelf probeert (met goede documentatie op internet en een Gamma op elke hoek van de straat). Hier bestaan geen vaklieden, hier bestaan geen installateurs, hier bestaat geen garantie op je apparaten, hier bestaat geen waterbedrijf, hier bestaan geen goed gesorteerde winkels, hier bestaat alleen……… de AIMVA (lees Frank dus).

“Wat is er dan allemaal aan de hand Frank?” hoor ik jullie denken. Nou, dat zal ik eens uitgebreid uit te doeken doen. In januari kwamen wij terug van vakantie. Toen we in Blantyre waren (nog 1 dag rijden van huis) hoorden we dat onze waterpomp het had begeven. Daar wordt je niet vrolijk van want geen water in huis betekent dat ik een grote verzameling emmers in de witte auto moet zetten, naar het centrum moet rijden en daar de boel opvullen en dan weer terug sjouwen het huis in. En natuurlijk ook dat je niet normaal je handen kunt wassen, geen douches kunt nemen, je wc met een emmer moet doorspoelen en zo nog wat ongemakken. Dus kochten wij in Blantyre meteen een nieuwe pomp want in Lichinga kun je alleen Chinese troep kopen en dat gaat meestal heel snel stuk en dan begin je weer van voren af aan. Dus na aankomst thuis eerst een paar dagen kamperen (de put moest ook worden schoongemaakt en hersteld) en dan de pomp er in hangen. Er bestaan hier zoals al gezegd geen installateurs dus het is de ondertussen bekende AIMVA die op mag komen draven. Gelukkig heeft deze AIMVA nog wel vrienden die willen helpen en dat maakt de taak in ieder geval wat lichter. Maar drama o drama nadat alles is aangesloten doet de gloednieuwe pomp het gewoon niet. Alleen als we hem handmatig een draai geven wil ‘ie starten. Maar ja, ik heb niemand die dat 10 meter in de grond en onder water full time voor me wil doen. Maar goed, de winkel is dus 400 km verderop in een ander land en om ‘even’ heen en weer te rijden kost me 2 dagen tijd en 200 euro aan benzine en onderhoud voor de auto. Dan, na nog twee dagen kamperen in eigen huis, een klein wonder, ik vind iemand met een technische achtergrond die dit vaker heeft gedaan. Blijkt dat de elektrische schakeling niet goed zat en de condensator niet gebruikt waardoor hij niet wil starten. Frank vrolijk uiteraard; er is weer hoop. Natuurlijk gaat er nog wel het een en ander mis bij het installeren en wordt er nog een slang gesloopt maar die heb ik nog wel in de container liggen en aan het eind van de dag hebben we stromend water!

Dan een week later komt er ineens weer geen water uit de kraan. Dus de AIMVA opgetrommeld (inderdaad, ik dus weer) en alles na lopen. Niet te vinden en dat betekent meestal een elektronisch probleem. We zitten middenin het onweer seizoen en ik vrees dat de pomp een knal heeft gehad. Zoals gezegd, als de AIMVA er niet uit komt moet hij op zoek naar een vriend met meer verstand van zaken. Geraldo meet het hele systeem door en na een tijdje pielen en ploeteren blijkt er een zekering door in een apart kastje (kun je niet zien, alleen doormeten). Nadat we dat op z’n Afrikaans ge-hot-wired hebben doet ‘ie het weer (Frank weer vrolijk). Totdat ik de stem van mijn geliefde uit de keuken hoor “Frank, we hebben geen warm water!”. De AIMVA maar weer geroepen (ja, nog steeds ikke) en alles gecontroleerd. Alle leidingen kloppen en het ding krijgt stroom want er brandt een lampje dus de conclusie: een elektrisch probleem wat je alleen vindt door het door te meten. Ik vermoed dat het element gesprongen is (blijkbaar toch een klap gehad van het onweer of een power-surge over het elektriciteitsnet wat hier ook wel vaker gebeurd). Maar dan moet de hele boiler er af en moeten we die zelf open gaan slopen (uiteraard zonder handleiding, documentatie en installateur). Bij het eraf halen glijdt het zware ding uit onze handen op de aan- en afvoer van het water: allebei breken af en nu hebben we er nog twee klussen bij (Frank duidelijk niet meer vrolijk). Op de aanvoer kan ik tijdelijk een stop plaatsen en ik heb nog een buis liggen voor de drain en na een tijdje heb ik in ieder geval de schade weer kunnen herstellen. Nu het element uit de boiler zien te krijgen en dan hopen dat je een nieuwe kunt vinden binnen een straal van 100 km. Na een uur puzzelen krijgen we het element er uit (stap 1). Dan langs de winkels voor een nieuwe. De winkel waar ik de boiler gekocht heb, heeft geen enkel onderdeel. Dan maar naar Hasnur, de grootste winkel en het meest intelligente personeel. Blijkt dat het hele element niet in zijn geheel kan worden vervangen maar wel een onderdeel er van (moet je alleen even weten hoe je dat eruit krijgt en de nieuwe er weer in). Maar goed, het leven is een ontdekkingstocht en na een uurtje hebben we ook deze puzzel voor elkaar. Vandaag hoopt de AIMVA het element weer in de boiler te monteren.

Ondertussen blijkt dat thuis ook het waterslot van de wasmachine het niet meer doet waardoor hij langzaam vol loopt met water (dat is niet wat je wilt als je net gecentrifugeerd hebt en ook niet als hij inderdaad echt niet stopt en begint over te lopen). Dus, snel de AIMVA geroepen (je weet wel wie) en opnieuw naar de winkels (waterslot is hier niet te krijgen blijkt) om uiteindelijk maar een handkraan er tussen de plaatsen die we nu voor en na elke wasbeurt open en dicht moeten zetten. Niet handig maar wel effectief.

Oh ja, had ik al verteld dat ik een lek in het dak heb en dat beide toiletten niet goed functioneren……….. Als ik een tijdje niet op Facebook ben dan ben ik druk bezig om in mijn kussen te liggen uithuilen.

 Wordt vervolgd……….

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.franksandra.nl/2014/02/07/de-voortdurende-strijd-van-de-hollanders-tegen-het-water/

7 reacties

Naar het reactie formulier

    • Edwin op 9 februari 2014 om 22:04
    • Reageer

    not like – sterkte en Gods zegen samen – Hij is er bij.
    We hadden vandaag een preek met daarin een uitspraak waarbij ik aan jullie moest denken: “Beproeving leidt tot volharding”. Niet altijd leuk maar tis hopelijk toch ergens goed voor geweest! groet AnneMargreet & Edwin

  1. Pole Sana!!! zeggen we dan in Swahili. Ik kan het me enigzins voorstellen. Dagen zonder water, stroom en internet. Wat een ellende. Veel sterkte!! Nadat het allemaal gerepareerd is ben je halve loodgieter! Maakt het een volgende keer (hopelijk niet snel) een stuk makkelijker!

    Groeten van jullie ‘buren’ en Tanzania en God’s hulp toegewenst!!

    • Ronald en Ineke op 8 februari 2014 om 09:08
    • Reageer

    Lieve luitjes,
    Als nederlandse AIMVA (met een praxis, gamma en meer van dat soort winkels om de hoek) denk ik dat ik me een beetje kan inleven in jullie situatie. Zou het liefst met een enorme bak spullen en gereedschap ff jullie kant opkomen om te helpen 🙂
    Helaas blijft het bij bemoedigende woorden van onze kant. We wensen jullie sterkte, ook in de tegenslagen. We zegenen jullie gezin en ook de spullen die niet willen meewerken ! Bidden ook voor inzicht om de spullen op de juiste manier te kunnen repareren.

    Dikke hugz !
    Ronald en Ineke

    • Anoniem op 7 februari 2014 om 22:12
    • Reageer
    • Ciska op 7 februari 2014 om 13:26
    • Reageer

    Het is goed eens te lezen dat het leven daar ook gewoon zwaar kan zijn en tegenvallers heeft zeker met het water en electra. Wat fijn en goed dat je toch steeds weer zoekt naar oplossingen Frank! Fijn dat jullie ook dit soort verhalen delen. Heel veel sterkte, liefs en geduld voor jullie.

    • Marieke op 7 februari 2014 om 13:17
    • Reageer

    Man o man, wat een respect heb ik voor jullie. Sowieso al, maar als ik jullie verhaal zo lees, kan ik me hélemaal voorstellen dat je even moet spuien. Soms heb je dat gewoon even nodig. Jullie schrijven ook altijd over de gave, mooie dingen die jullie meemaken met elkaar en met God en het is voor “ons luxe-mensen” ook heel goed om te lezen dat het echt niet allemaal vanzelf gaat. Mij zet het weer even op scherp om ook voor dit soort dingen te bidden.
    We denken veel aan jullie en hebben zo’n bewondering voor hoe jullie alles doen.

    Moest nog denken aan Romeinen 8:31-39
    “Als God voor jullie is, wie kan dan tegen jullie zijn?
    …..
    Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, jullie zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij jullie gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.”

      • Marieke op 7 februari 2014 om 13:18
      • Reageer

      Liefs namens ons alle drie,
      Nathanaël, Marieke & Gideon 🙂

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.